Lezing van Gods Woord
Loven wij de Heer, Hem zij alle eer en dank.
Iedereen die leeft en in Mij gelooft
zal in eeuwigheid niet sterven.
Loven wij de Heer, Hem zij alle eer en dank.
Deuteronomium 26,16-19
Vandaag gebiedt de Heer uw God u deze voorschriften en bepalingen te volbrengen. U moet ze stipt ten uitvoer brengen, met heel uw hart en heel uw ziel. U hebt vandaag aan de Heer de verzekering gegeven dat Hij uw God zal zijn. U moet dus zijn wegen gaan, zijn voorschriften, geboden en bepalingen onderhouden en naar Hem luisteren. En de Heer heeft vandaag aan u de verzekering gegeven dat u, zoals Hij beloofd heeft, zijn eigen volk zult zijn en al zijn geboden zult onderhouden. Hij zal aan u meer eer, faam en luister schenken dan aan de andere volken die Hij geschapen heeft, en u zult een volk zijn dat aan de Heer uw God is gewijd, zoals Hij beloofd heeft.'
[Copyright © 1995 Katholieke Bijbelstichting]
Loven wij de Heer, Hem zij alle eer en dank.
Als je gelooft,
zal je Gods heerlijkheid zien, zo spreekt de Heer.
Loven wij de Heer, Hem zij alle eer en dank.
Deze tekst is een van de centrale punten van de theologie van Deuteronomium en de daaropvolgende boeken, van Jozua tot het Tweede Boek Koningen. Heel de geschiedenis van Israël staat in het teken van deze nauwe band tussen God en Israël. De Heer heeft dat kleine volk uitgekozen om het aan zijn naam te "wijden", dat wil zeggen: Hij heeft het apart gezet (dat is de betekenis van het woord heilig) van de andere volkeren der aarde om er zijn eigen volk van te maken, zoals we eerder in Deuteronomium kunnen lezen: "Niet omdat u talrijker bent dan de andere volken heeft de Heer zich aan u verbonden en u uitverkoren, want u bent het kleinste van alle volken, maar omdat de Heer u liefhad" (7, 7-8). Het verbond met God impliceert trouw aan de wet. En de wet opent met een uitnodiging om naar de Heer te luisteren: "De Heer heeft vandaag aan u de verzekering gegeven dat u, zoals Hij beloofd heeft, zijn eigen volk zult zijn en al zijn geboden zult onderhouden". Alles steunt op het luisteren. De geloofsbelijdenis van Israël, vandaag nog steeds gereciteerd door alle joden, begint met de woorden uit Deuteronomium: "Luister, Israël! De Heer is onze God, de Heer is de Enige" (6, 4). De wet onderhouden en Gods wegen bewandelen beginnen vanuit een luisterende houding. De veertigdagentijd is een goede tijd om de gewoonte van op zichzelf geconcentreerd te zijn los te laten, om voor de Heer te komen en te luisteren naar zijn woorden van leven. Enkel in dit perspectief kan je je bekeren en je leven aan God toevertrouwen, zodat Hij de enige Heer van je leven wordt.
Het gebed is het hart van het leven van de Gemeenschap van Sant’Egidio. Het is haar eerste “werk”. Aan het einde van de dag komt elke Gemeenschap, of die nu klein of groot is, samen bij de Heer om het Woord te beluisteren en zich tot Hem te richten in het gebed. De leerlingen kunnen niet anders dan aan de voeten van Jezus zitten, zoals Maria van Bethanië, om het “betere deel” te kiezen (Lc 10, 42) en van Hem zijn gezindheid te leren (vgl. Fil 2, 5).
Elke keer dat de Gemeenschap zich tot de Heer richt, maakt ze zich die vraag eigen van de anonieme leerling: “Heer, leer ons bidden!” (Lc 11, 1). En Jezus, meester in het gebed, antwoordt: “Wanneer jullie bidden, zeg dan: Abba, Vader”.
Wanneer we bidden, ook in de geslotenheid van ons eigen hart, zijn we nooit alleen of verweesd. Integendeel, we zijn leden van de familie van de Heer. In het gemeenschappelijk gebed wordt naast het mysterie van het kindschap, ook dat van de broederschap en zusterschap duidelijk.
De Gemeenschappen van Sant’Egidio, verspreid over de wereld, verzamelen zich op de verschillende plaatsen die gekozen zijn voor het gebed en brengen de hoop en het verdriet van de “uitgeputte en hulpeloze mensenmenigte” waarover het Evangelie spreekt (Mt 9, 37) bij de Heer. Deze oude menigte omvat de inwoners van onze hedendaagse steden, de armen die zich bevinden in de marge van het leven, en iedereen die wacht om als dagloner te worden aangenomen (vgl. Mt 20).
Het gemeenschappelijk gebed verzamelt de schreeuw, de hoop, het verlangen naar vrede, genezing, zin en redding, die beleefd worden door de mannen en vrouwen van deze wereld. Het gebed is nooit leeg. Het stijgt onophoudelijk op naar de Heer opdat verdriet verandert in vreugde, wanhoop in blijheid, angst in hoop, eenzaamheid in gemeenschap. En het rijk Gods zal spoedig temidden van de mensen komen.
